Van wit Zand naar witte Sneeuw
Door: Pieter
Blijf op de hoogte en volg Pieter
13 Mei 2011 | Nederland, Amsterdam
Ahoy Land rotten!
Na geruime tijd afwezigheid hier weer een bericht van over zee. Na het heerlijke weer in het Caribische gebied werd het langzaam aan tijd om met man en muis richting Alaska te gaan. Niet eerst voor een meeting met Erik, oud studie genoot van me op Curaçao. Na een rondleiding aanboord aan hem en een aantal collega’s van hem hebben we een snelle lunch gedaan. Ik moest er al weer snel vandoor want het schip ging weer verder. Erik zou die dag erna weer terug vliegen.
Laatste week langs St. maarten gegaan en Aruba, en daarna was het toch echt tijd om door het panama kanaal te gaan. Niks nieuws voor mij, maar blijft toch een belevenis. Vooral de snelheid waarmee de sluis vol gepompt wordt. Naast het panama kanaal wordt hard gewerkt aan nieuwe sluizen. De schepen worden steeds groter, dus het wordt tijd dat de sluizen mee groeien.
Voordat we in San Diego aan kwamen zijn we ondermeer stopt in verschillende havens in Mexico. Gelukkig had ik wat tijd om van boord te gaan en heerlijk te ontspannen op het strand met een drankje en uitgebreide lunch.
Na Mexico en andere landen in midden Amerika aangedaan te hebben kwamen we begin mei aan in San Diego. Hier gingen veel passagiers van boord af, en ik wisselde van functie. Tegenwoordig werk ik in de dungeons van het schip. Vanaf 1 mei ben ik begonnen in provisions. Maar eerst moest natuurlijk nog even Koninginnedag gevierd worden met alles Nederlanders aan boord. Was erg gezellig en de Nederlandse passagiers vonden het geweldig.
Maar tegenwoordig werk ik dus in de magazijnen aanboord. Lichamelijk werk vooral, dus naar de sportschool hoef ik niet meer!!! Elke dag druk bezig met het uitgeven van groente, fruit, drank en alles wat er aanboord verbruikt wordt. Verder hebben we 1 keer per week een landing dag. Dan komen er nieuwe spullen aanboord. Hectische dag! De dagen gaan hierdoor wel lekker snel.
Vlakvoor aan ons Alaska seizoen waren legde we aan is Astoria, Oregon. Volgens Amerikaanse standaarden een klein stadje. Maar wel een mooi stadje. Even de wal op geweest voor een snelle lunch en een frisse neus. Dat beneden zitten is best leuk, maar frisse lucht of daglicht zie ik niet zoveel meer.
De dag voor Seattle waren we in Vancouver. Wat een stad is dat! Tweede keer dat ik er ben, maar blijf het een mooie fijne stand vinden. Hoop groen en alles is ruime opgezet. Er is zelfs ruimte voor aparte fietspaden! Dat kom je niet tegen in elke Amerikaanse stad.
Ondertussen zijn we al in Alaska aangekomen, dus geen witten stranden meer, maar witte berg toppen. Even een totaal andere wereld vergeleken met het Caribische gebied. Veel meer natuur, bomen, water vallen het ijs! Vooral veel ijs. Elke week gaan we ook naar de Hubbard Glacier. Indrukwekkend gezicht, zo’n muur van ijs en sneeuw. Hadden de eerste keer dat we er waren wel even een Taitanic moment. We beukten tegen een nogal grote ijsschots op. Dus tegenwoordig varen we met een deuk in het schip. No worries, we hebben meer als genoeg redding boten aanboord, en het schip is er voor gemaakt! En daarbij voeren we niet hard.
De planning is/was dat ik eind augustus naar zou komen, maar misschien komt daar verandering in. Ik heb gevraagd of ik langer kan blijven. Hierdoor kan ik met het schip naar Hawai en nog een aantal van die tropische oorden waar je als Nederlander niet zo snel komt. Dit is nog niet zeker, maar zodra ik duidelijkheid heb laat ik het weten!
That’s all folks!
Ahoy,
Captain Iglo
Na geruime tijd afwezigheid hier weer een bericht van over zee. Na het heerlijke weer in het Caribische gebied werd het langzaam aan tijd om met man en muis richting Alaska te gaan. Niet eerst voor een meeting met Erik, oud studie genoot van me op Curaçao. Na een rondleiding aanboord aan hem en een aantal collega’s van hem hebben we een snelle lunch gedaan. Ik moest er al weer snel vandoor want het schip ging weer verder. Erik zou die dag erna weer terug vliegen.
Laatste week langs St. maarten gegaan en Aruba, en daarna was het toch echt tijd om door het panama kanaal te gaan. Niks nieuws voor mij, maar blijft toch een belevenis. Vooral de snelheid waarmee de sluis vol gepompt wordt. Naast het panama kanaal wordt hard gewerkt aan nieuwe sluizen. De schepen worden steeds groter, dus het wordt tijd dat de sluizen mee groeien.
Voordat we in San Diego aan kwamen zijn we ondermeer stopt in verschillende havens in Mexico. Gelukkig had ik wat tijd om van boord te gaan en heerlijk te ontspannen op het strand met een drankje en uitgebreide lunch.
Na Mexico en andere landen in midden Amerika aangedaan te hebben kwamen we begin mei aan in San Diego. Hier gingen veel passagiers van boord af, en ik wisselde van functie. Tegenwoordig werk ik in de dungeons van het schip. Vanaf 1 mei ben ik begonnen in provisions. Maar eerst moest natuurlijk nog even Koninginnedag gevierd worden met alles Nederlanders aan boord. Was erg gezellig en de Nederlandse passagiers vonden het geweldig.
Maar tegenwoordig werk ik dus in de magazijnen aanboord. Lichamelijk werk vooral, dus naar de sportschool hoef ik niet meer!!! Elke dag druk bezig met het uitgeven van groente, fruit, drank en alles wat er aanboord verbruikt wordt. Verder hebben we 1 keer per week een landing dag. Dan komen er nieuwe spullen aanboord. Hectische dag! De dagen gaan hierdoor wel lekker snel.
Vlakvoor aan ons Alaska seizoen waren legde we aan is Astoria, Oregon. Volgens Amerikaanse standaarden een klein stadje. Maar wel een mooi stadje. Even de wal op geweest voor een snelle lunch en een frisse neus. Dat beneden zitten is best leuk, maar frisse lucht of daglicht zie ik niet zoveel meer.
De dag voor Seattle waren we in Vancouver. Wat een stad is dat! Tweede keer dat ik er ben, maar blijf het een mooie fijne stand vinden. Hoop groen en alles is ruime opgezet. Er is zelfs ruimte voor aparte fietspaden! Dat kom je niet tegen in elke Amerikaanse stad.
Ondertussen zijn we al in Alaska aangekomen, dus geen witten stranden meer, maar witte berg toppen. Even een totaal andere wereld vergeleken met het Caribische gebied. Veel meer natuur, bomen, water vallen het ijs! Vooral veel ijs. Elke week gaan we ook naar de Hubbard Glacier. Indrukwekkend gezicht, zo’n muur van ijs en sneeuw. Hadden de eerste keer dat we er waren wel even een Taitanic moment. We beukten tegen een nogal grote ijsschots op. Dus tegenwoordig varen we met een deuk in het schip. No worries, we hebben meer als genoeg redding boten aanboord, en het schip is er voor gemaakt! En daarbij voeren we niet hard.
De planning is/was dat ik eind augustus naar zou komen, maar misschien komt daar verandering in. Ik heb gevraagd of ik langer kan blijven. Hierdoor kan ik met het schip naar Hawai en nog een aantal van die tropische oorden waar je als Nederlander niet zo snel komt. Dit is nog niet zeker, maar zodra ik duidelijkheid heb laat ik het weten!
That’s all folks!
Ahoy,
Captain Iglo
-
13 Mei 2011 - 04:41
Esther V.d. Kwast:
Ha Pieter! Hier maar weer is een keer een berichtje van je oude klasgenoot! Haha! Echt leuk om te lezen en te zien wat je mee maakt! En wat een hoop verschillende dingen! Succes nog met alles! Groetjes Esther -
13 Mei 2011 - 06:45
Marthe:
Mooie foto's!
En wat zie jij toch altijd weer mooie gebieden:)
Groot gelijk dat je nog mee wilt richting Hawaii!! Veel plezier in Alaska!
X Marthe -
13 Mei 2011 - 07:05
Jeroen:
Dudio!
Ouwe brokkepiloot met je ijsschotsen ;) Leuk om weer te lezen hoe het er allemaal aan toe gaat! ik ben benieuwd wat je na augustus dan gaat doen.. hmm voor Hawaii hou ik me wel aanbevolen :P -
13 Mei 2011 - 13:33
Tamar:
eey eey,
gaaf weer allemaal, super leuk om weer te lezen :)
dikke kuss -
14 Mei 2011 - 08:37
Marjan:
Hey broertje leuk hoor om te lezen hoe het met je gaat. Enne Hawaii lijkt me tof goed moment om bij je te komen buurten. Have fun en nog een maandje en dan komen pap en mam. Dikke kus Marjan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
